Arachnofobia

Arachnofobia, od arachne – pająk i phobia – strach, objawiająca się panicznym i irracjonalnym strachem przed wszelkimi rodzaju pająkami i stworzeniami do nich podobnymi, nawet jeśli są one niegroźne. Zaledwie 3% pająków na świecie stanowi zagrożenie dla człowieka, i większość z nich żyje w dżungli, lecz pomimo tego pająki wciąż są przyczyną jednej z największych fobii.

Objawy

Do głównych objawów arachnofobii należą:

• panika
• dreszcze
• gęsia skórka
• głośny krzyk
• paraliż lub drgawki
• roztrzęsienie
• chęć najszybszego oddalenia się

Przyczyny

Przyczyny arachnofobii mogą być różne. Zazwyczaj wiążą się one z warunkowaniem klasycznym. W mózgu zakorzenia się informacja kojarząca pająka z dużym niebezpieczeństwem działająca tak że potem automatycznie, podświadomie zawsze działa on w ten sposób, jakby pająk był śmiertelnym zagrożeniem. Naturalnym odruchem człowieka przez całe tysiąclecia była ucieczka, więc takie odruchy mamy zakorzenione w genach. Arachnofobia często jest to efektem traumatycznych przeżyć w dzieciństwie, kiedy to dziecko trafiło na jakiegoś monstrualnego, brzydkiego pająka, albo miało z nim jakiś kontakt(zobaczyło jak chodzi po nim).

Leczenie

Istnieją już terapie pozwalające skutecznie wyleczyć nawet ciężkie przypadki arachnofobii. Polega ona na technice „małych kroków” stopniowego zbliżania się do terrarium pająka, kończąc się aż na dotknięciu go. W tym samym czasie osobom cierpiącym na arachnofobię przekazywana jest wiedza o pająkach, informowanie że „pająk bardziej boi się ich niż oni jego”, tłumaczenie że nie stanowi on żadnego zagrożenia, oraz weryfikacja ich bezpodstawnych obaw. Pająka przedstawia się wtedy niemal jak milutkiego pluszaka, lub przestraszonego szczeniaczka, co skutecznie eliminuje wcześniej utworzony obraz wielkiego, strasznego potwora.