Padaczka
Epilepsja
Padaczka, znana także jako epilepsja, to choroba o różnego rodzaju przyczynach, objawiająca się przede wszystkim napadami padaczkowymi – nagłymi, silnymi i intensywnymi wyładowaniami bioelektrycznymi w komórkach mózgu. Przypomina to nieco „rozpętanie się burzy”, tyle że ma ona miejsce w mózgu, a wyładowania są znacznie mniejsze.
Objawy
Objawy padaczki są dość zróżnicowane, dlatego dzieli się je na różne rodzaje:
- napady uogólnione maksymalne/napady duże – objawiają się utratą przytomności chorego i drgawkami, trwającymi kilka-kilkanaście minut. W tym czasie traci on kontrolę nad swoimi mięśniami, także zwieraczami: może dość do oddania moczu lub stolca
- napady uogólnione submaksymalne/napady małe – kilkusekundowa utrata świadomości, po czym chory zapada w sen
- napady częściowe proste lub złożone(kiedy chory traci również przytomność) – objawiają się one wystąpieniem drgawek tylko w określonym miejscu, np. ręce, nodze, twarzy
Przyczyny
Istnieje wiele przyczyn padaczki. Nie jest ona chorobą dziedziczną, dziedziczne są jednak w pewnym stopniu cechy komórek nerwowych, które mogą być podatne na niektóre schorzenia. Bardzo trudno jest jednoznacznie ustalić przyczynę padaczki, lecz czynnikami predysponującymi do jej wystąpienia są:
- urazy mózgu
- przebyte operacje mózgu
- silne bodźce świetlne i dźwiękowe, migoczące jasne i ciemne kolory, występujące np. w grach komputerowych, na dyskotekach itp.
- zmiana aktywności falowej mózgu, jak np. podczas przebudzenia
- stany gorączkowe
- zmiany hormonalne
- wszelkiego rodzaju zaburzenia w ilości cukru, tlenu czy hormonów
- silne emocje
Leczenie
Leczenie padaczki zależne jest przede wszystkim od jej przyczyn, dlatego najpierw należy skupić się na jej poznaniu. Jeśli padaczka jest efektem np. guzu mózgu, wskazane jest jego chirurgiczne usunięcie. Metodami farmakologicznymi jest podanie odpowiednich leków zmniejszających napięcie ośrodkowego układu nerwowego.
Co robić w czasie ataku padaczki
W przypadku gdy jesteśmy świadkiem ataku padaczki u osoby chorej powinniśmy jej pomóc w odpowiedni sposób. Przede wszystkim należy:
- jeśli to możliwe, ułożyć osobę chorą w pozycji bocznej ustalonej, chroniąc ją przed zakrztuszeniem się, nie podkładać niczego pod głowę, gdyż zwiększa to ryzyko zapadnięcia się języka
- nie podawać nic do picia – może to spowodować zaksztuszenie
- uchronić przed urazami, przytrzymać z boku rękami, nie przytrzymać na siłę „stalowym uściskiem”, lecz starać się amortyzować ruchy
- rozpiąć koszulę, krawat, aby ułatwić oddychanie
- nie panikować, zazwyczaj atak mija w czasie krótszym niż minuta, lecz jeśli po 3 minutach dalej nie ma poprawy, należy wezwać pogotowie